weksel
Wielki słownik ortograficzny PWN*
weksel -k•sla; -k•sli a. -k•slów
Słownik języka polskiego PWN*
weksel «dokument stanowiący pisemne zobowiązanie wystawcy lub wskazanej przez niego osoby do zapłacenia określonej sumy pieniędzy osobie wymienionej w dokumencie lub jego okazicielowi w oznaczonym terminie»
• wekslowy
• wekslowy
weksel własny, weksel sola «weksel, w którym wystawca zobowiązuje się do zapłacenia określonej osobie w określonym czasie i miejscu sumy wymienionej na wekslu»
akceptować weksel «zobowiązywać się, podpisem na wekslu, do uiszczenia na zlecenie określonej w nim sumy»