zębaty
Słownik języka polskiego PWN*
zębaty
1. «mający duże zęby»
2. «mający brzegi powycinane, pozałamywane w zęby»
3. «o narzędziach, mechanizmach: mający ostre zęby, tryby»
kolej zębata «kolej stosowana przy dużych pochyłościach toru, posuwająca się po specjalnych zębatych szynach, po których toczy się koło zębate napędzane silnikiem»
koło zębate «element przekładni zębatej w postaci koła z zębami rozmieszczonymi na walcu lub na wklęsłej powierzchni pierścieniowej, przenoszący ruch obrotowy z jednego wału na drugi lub zmieniający ruch obrotowy na ruch posuwisty i odwrotnie»
