łowczy

Wielki słownik ortograficzny PWN*

łow•czy (osoba) -czego; -czowie, -czych: wielki łowczy koronny, wielki łowczy litewski
łow•czy (przymiotnik)

Słownik języka polskiego PWN*

łowca
1. «myśliwy»
2. «człowiek starający się o coś dla przyjemności, pieniędzy itp.»

• łowczy, łowiecki
łowczy
1. «członek związku łowieckiego zajmujący się m.in. ochroną i hodowlą zwierzyny, organizacją polowań»
2. «w dawnej Polsce: urzędnik dworski organizujący polowania, mający nadzór nad zwierzyną; później: stanowisko tytularne»
ptak łowczy «ptak drapieżny przyuczony do polowania na inne ptaki»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego