sterczeć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ster•czeć -r•czę, -r•czą; -rcz•cie
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…twarzach.
Dopadłyśmy wreszcie wsi. Pierwszy dom – kilka opalonych belek i
sterczący ku niebu komin. Drugi – to samo. Jeśli cała wieś spalona…

 

…powtórzył jak echo Filon – od nowa...
Młodszy pasterz, wysoki, o
sterczących kolanach i rozkudłanej czuprynie, wstał nagle i pobiegł do szałasu…

 

…Drwalowi krążą ponad głową
I rażą bronią pokładową.

Spod kołdry
sterczy czyjaś noga,
Komary w nogę kłują wroga,
Tną bez pardonu…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego