szwa
Słownik języka polskiego PWN*
szwa jęz. «bardzo krótka, zredukowana samogłoska, występująca w językach semickich i indoeuropejskich»
szew
• szewek
1. «miejsce zszycia kawałków tkaniny, futra itp. wraz z nićmi, którymi te kawałki zszyto»
2. «operacyjne zszycie tkanek miękkich»
3. «blizna pozostała po takim zszyciu»
4. «naturalne połączenie dwu przylegających do siebie kości spojonych tkanką łączną»
5. «połączenie brzegów przedmiotów metalowych za pomocą nitowania lub spawania»
• szewek
założyć szwy, klamerki «zszyć brzegi rany nićmi chirurgicznymi lub połączyć je klamerkami»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
