eon

Słownik języka polskiego PWN*

eon
1. «wiek, era»
2. «największa jednostka czasu w dziejach Ziemi, dzieląca się na ery»
3. «w gnostycyzmie: istota pośrednicząca pomiędzy stwórcą a stworzeniem»
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "eon"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…absolutny, albo go nie ma. Tak więc się to plotło, eonami i eonami; wolność to utopia. W ludzkiej skali determinizm ma…

 

…Nie widzieli jej,
nie czuli.
Klucznik czasu, otwierający wrota nowemu Eonowi, pominął te dwie prostoduszne
istoty, które spały snem rybaków pod…

 

…się porządek. Miejmy nadzieję, że stanie się to, zanim miną eony i dojdziemy do opisywanego przez Teilharda de Chardin punktu Omega…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego