diakon

Słownik języka polskiego PWN*

diakon
1. «w Kościele katolickim i prawosławnym: mężczyzna mający święcenia diakonatu»
2. «w Kościołach protestanckich: duchowny mający pod opieką instytucję charytatywną»
3. «w okresie wczesnochrześcijańskim: pomocnik biskupa, opiekun ubogich i chorych»

• diakoński
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego