diakonat
Wielki słownik ortograficzny PWN*
diakonat -atu, -acie; -atów
Słownik języka polskiego PWN*
diakonat
• diakonacki
1. «w Kościele katolickim i prawosławnym: święcenia uprawniające do sprawowania niektórych czynności kapłańskich»
2. «w Kościele protestanckim: instytucja dobroczynna pozostająca pod opieką diakona»
• diakonacki