furor divinus

Słownik języka polskiego PWN*

furor divinus, furor poeticus «w platońskiej i neoplatońskiej teorii sztuki: szczególny stan podniecenia umysłu umożliwiający tworzenie bez znajomości reguł sztuki»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego