herbata

Słownik języka polskiego PWN*

herbata
1. «roślina o lśniących skórzastych liściach, pochodząca z południowo-wschodniej Azji»
2. «młode liście i pączki tej rośliny, z których sporządza się napar»
3. «aromatyczny napój z suszonych liści tej rośliny; też: porcja tego napoju»
4. «napar z różnych ziół»
5. «skromne przyjęcie popołudniowe»

• herbaciany, herbatni • herbatka
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "herbata"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…grać Seweryn, przyszedł więc do nas Wajda, żeby porozmawiać. Podałam herbatę i zaczęłam bawić się z Marysią na podłodze, w drugim…

 

…ich osobowości, bo stworzone zostały z jednego tylko aromatu – czarnej herbaty. Ich prostota symbolizować ma witalność ludzi miasta i indywidualność, która…

 

…zalewając 2-3 krotnie te same liście. W odróżnieniu od herbaty zielonej, którą należy pić na czczo, Pu-erh pijemy po…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego