bierny
Słownik języka polskiego PWN*
bierny
• biernie • bierność
1. «niewykazujący inicjatywy»
2. «niebiorący udziału w reakcjach chemicznych»
3. jęz. «wyrażający poddawanie się jakiejś czynności»
• biernie • bierność
bierne palenie «mimowolne wdychanie przez osobę niepalącą szkodliwych substancji wydzielających się podczas palenia tytoniu»
• bierny palacz
• bierny palacz
bierny wypoczynek «wypoczynek niepołączony z uprawianiem sportów»
bilans bierny, ujemny «bilans, w którym wydatki są większe niż wpływy»
imiesłów przymiotnikowy bierny «imiesłów odnoszący się do przedmiotu czynności, np. czytany, chwalony, zakryty»
bierna znajomość języka «brak umiejętności posługiwania się językiem obcym w mowie»
bierne prawo wyborcze «prawo kandydowania w wyborach»
eutanazja bierna «zaniechanie intensywnego leczenia podtrzymującego życie»
immunizacja bierna «uodpornienie organizmu przez wstrzyknięcie surowicy odpornościowej»
strona bierna (czasownika) «forma czasownika tworzącego orzeczenie w zdaniu, w którym podmiot jest odbiorcą czynności»
