błotny
Słownik języka polskiego PWN*
błoto
• błotny • błotko • błocisko, błocko
1. «rozmokła ziemia, tworząca gęstą, lepką masę»
2. «obszar grząski, zarosły trzciną, trawą itp.»
3. «sytuacja lub środowisko dwuznaczne moralnie»
4. «osady strącone w procesie produkcji cukru w błotniarkach»
• błotny • błotko • błocisko, błocko
gaz błotny «gaz wydzielający się z bagien»
wulkan błotny «wulkan wyrzucający nie lawę, a błotnistą maź»
czermień błotna «trująca bylina o pełzających kłączach, rosnąca na bagnach»
kąpiel błotna, borowinowa «lecznicza kąpiel w borowinie – nieodwodnionym torfie leczniczym»
