hetman
Słownik języka polskiego PWN*
hetman
• hetmański
1. «najwyższy dowódca wojsk w Polsce i na Litwie od XV w. do rozbiorów»
2. «dowódca wojsk kozackich»
3. «najsilniejsza figura w szachach»
• hetmański
hetman polny «zastępca hetmana wielkiego»
hetman sahajdaczny «dawna godność wojskowa u Kozaków»
hetman wielki «od XVI w. najwyższy dowódca wojskowy, oddzielny dla Korony i Litwy»
