nadęcie
Słownik języka polskiego PWN*
nadęcie pot. «nadmierne podnoszenie rangi, wartości czegoś lub kogoś»
nadęty
• nadętość
1. pot. «mający zły humor; też: świadczący o czyimś złym humorze»
2. pot. «zarozumiały; też: świadczący o czyjejś zarozumiałości»
3. «nienaturalny, przesadny»
• nadętość
nadąć się — nadymać się
1. «wciągnąć powietrze, wypełniając nim policzki»
2. «przybrać kształt wypukły pod naporem powietrza»
3. pot. «okazać zły humor lub niezadowolenie, robiąc miny, grymasy»
4. pot. «stać się zarozumiałym»