podniecić
Słownik języka polskiego PWN*
podniecić — podniecać
1. «wywołać stan silnego pobudzenia nerwowego, uczuciowego, radosnego ożywienia»
2. «wzmóc intensywność czegoś»
3. «wywołać czymś stan silnego pobudzenia seksualnego»
podniecić się — podniecać się
1. «wywołać u siebie stan silnego pobudzenia nerwowego, uczuciowego, radosnego ożywienia»
2. «wpaść w stan ożywienia»
3. «zostać pobudzonym zmysłowo, seksualnie»
4. «podniecić wzajemnie jeden drugiego»
podniecenie
1. «stan nerwowego napięcia lub pobudzenia zmysłowego»
2. «stan silnego pobudzenia seksualnego»
podniecony «będący w stanie podniecenia – pobudzenia nerwowego lub zmysłowego; też: świadczący o czyimś podnieceniu»
