porzucać
Słownik języka polskiego PWN*
porzucać I zob. porzucić.
porzucać się pot. «kilka razy wybuchnąć gniewem, złością lub irytacją»
porzucić — porzucać I
1. «zostawić gdzieś kogoś lub coś; też: rozstać się z kimś bliskim»
2. «przestać się czymś zajmować lub zrezygnowac z czegoś»