świadczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
świad•czyć -d•czę, -d•czą; -dcz•cie
świad•czenie; -czeń
Słownik języka polskiego PWN*
świadczyć
1. «być potwierdzeniem czegoś»
2. «informować o czymś, czego było się świadkiem»
3. «okazywać coś komuś»
4. «występować w charakterze świadka»
5. «robić coś dla kogoś»
6. «przekazywać pieniądze na coś»
świadczyć się daw. «powoływać się na kogoś lub na coś»
świadczenie
1. «obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz; też: to, co jest z tytułu takich zobowiązań wykonywane lub przekazywane»
2. «w prawie cywilnym: zachowanie się dłużnika przewidziane treścią zobowiązania»