Wielki słownik ortograficzny

bluź•nić -ź•nię, -ź•nią; bluź•nij (a. bluźń), bluź•nij•cie (a. bluźń•cie)

Słownik języka polskiego

bluźnierstwo «słowa uwłaczające temu, co jest ogólnie poważane lub co jest przez religię uznane za święte»
• bluźnierczy • bluźnierczo • bluźnierca • bluźnić

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego

bluźnić

bluźnienie

Ciekawostki

BLUZGAĆ, BLUŹNIĆ

Bluźnić nie znaczy przeklinać, takie znaczenie ma bluzgać. Bluźnić natomiast to uwłaczać autorytetom i zasadom uważanym za święte, por. bluźnierca.

Więcej ciekawostek

Korpus języka polskiego

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie

... Anna idzie z Ryszardem, żeby dojść do kresu upodlenia.
TOEPLITZ: Bluźni życiu.
KOTT: I dlatego twierdzę, że to tragedia nie siedemnastowieczna...
... niewiary nie przemacerował rozumem, przeciwnie, wierzyłby może, ale idejka każe bluźnić i nie znać Boga, trza jednak rżnąć burżujów i kwita...
... Chcę być uwielbiany" . W kończącej album I Am The Resurrection
bluźnił oznajmiając: "Zmartwychwstałem... ijestem światłem". To były hasła nowego pokolenia, które...