Błonie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Błonie (miasto) -nia; przym.: błoński
błonie (łąka); błoń a. błoni: rozległe błonia, ale: Błonia krakowskie
błona -nie, -nę; błon

Słownik języka polskiego PWN*

błonie «duża przestrzeń, równina pokryte trawą»
błona
1. «cienka, elastyczna tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach»
2. «cienka, elastyczna, sprężysta taśma, powłoka itp.»

• błonka
błona bębenkowa «błona zamykająca od zewnątrz ucho środkowe»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

błonie
błona
błoń

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „Błonie” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „Błonie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Błonie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Błonie” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego