Magnes

Wielki słownik ortograficzny PWN

magnes -su, -sie; -sów

Słownik języka polskiego PWN

magnes
1. «ciało mające właściwości przyciągania przedmiotów z żelaza, niklu, kobaltu»
2. «coś, co przyciąga, budzi zainteresowanie»

• magnesowy

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego

magnes

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Ciekawostki

MAGNES, MAGNEZ
Magnes to kawałek metalu przyciągający inne metale, magnez zaś to lekki, srebrzystobiały metal, dziś używany w przemyśle lotniczym, a w pionierskich latach fotografii stosowany zamiast lampy błyskowej, gdyż spala się jasnym światłem.
Więcej ciekawostek

Korpus języka polskiego

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... w cywilu czy też w mundurze. Przyciągałem ich widać jak magnes. Odgrywającego podwójną rolę chorążego nie stać już było na dalsze...
  • ... z dobrej konstelacji między szczęśliwym Jowiszem a Słońcem, by naładować magnes swojego mężczyzny i pokaż mu, co może stracić, jeśli nie...
  • ... równie cenny ze względów przyrodniczych rezerwat Orkana - mówi Tomasiewicz. - Teraz magnesem przyciągającym w Gorce jest spokój, cisza, brak korków na szlakach...
Więcej w Korpusie

Encyklopedia PWN

magnes
[łac. < gr.],
magnes trwały,
element wykonany z materiału magnetycznie twardego (magnetyczne materiały) namagnesowany do stanu nasycenia;
magnes nadprzewodnikowy,
elektromagnes, którego uzwojenie jest wykonane z materiału nadprzewodzącego, np. stopu niobu z tytanem;
Więcej w Encyklopedii

Synonimy

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego