Manitu

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Manitu ndm

Słownik języka polskiego PWN*

Manitu [wym. manitu] «według wierzeń Indian północnoamerykańskich: nadprzyrodzona bezoosobowa siła przenikająca całą przyrodę»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Manitu” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Manitu” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego