Pantokrator
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Pan•to•krator (przedstawienie Chrystusa tronującego jako władcy wszechświata) -ra, -rze
Słownik języka polskiego PWN*
Pantokrator «w ikonografii: Chrystus przedstawiony jako sędzia, siedzący na potrójnej tęczy, zwykle z otwartą księgą w ręku»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
