argonauta
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Ar•gonau•ta (mit.) -nau•cie; -nau•ci, -nau•tów: wyprawa Argonautów
ar•gonau•ta (śmiały żeglarz) -nau•cie; -nau•ci, -nau•tów
Słownik języka polskiego PWN*
argonauta
1. Argonauta mit. gr. «uczestnik wyprawy po złote runo pod wodzą Jazona na statku Argo»
2. «śmiały żeglarz»
3. zob. żeglarek w zn. 1.