argonauta

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Ar•gonau•ta (mit.) -nau•cie; -nau•ci, -nau•tów: wyprawa Argonautów
ar•gonau•ta (śmiały żeglarz) -nau•cie; -nau•ci, -nau•tów

Słownik języka polskiego PWN*

argonauta
1. Argonauta mit. gr. «uczestnik wyprawy po złote runo pod wodzą Jazona na statku Argo»
2. «śmiały żeglarz»
3. zob. żeglarek w zn. 1.

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „argonauta” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „argonauta” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „argonauta” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego