binokularny
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bin•okular•ny a. binokularowy
Słownik języka polskiego PWN*
binokular «przyrząd optyczny przystosowany do obserwacji obuocznej; też: mikroskop przystosowany do stereoskopowej obserwacji przedmiotów»
• binokularowy, binokularny
• binokularowy, binokularny