blekaut

Wielki słownik ortograficzny PWN*

blek•aut -au•tu, -au•cie; -au•tów

Słownik języka polskiego PWN*

blekaut, blackout [wym. blekat]
1. «wygaszenie świateł na scenie w celu oddzielenia od siebie scen sztuki albo samodzielnych, krótkich scenek składanego programu»
2. «scenka satyryczna albo groteskowa oddzielona od innych wygaszeniem świateł»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „blekaut” w Poradni Językowej PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „blekaut” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego