braniec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

braniec -ań•ca; -ań•cy, -ań•ców

Słownik języka polskiego PWN*

braniec
1. daw. «jeniec»
2. daw. «osoba wzięta do wojska»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego