canto

Słownik języka polskiego PWN*

canto [wym. kanto]
1. «zwrotka w pieśni lub piosence»
2. «melodia odtwarzana wokalnie lub głos odtwarzający melodię»
belcanto [wym. belkanto], bel canto [wym. bel kanto] «styl muzyki wokalnej, a także technika wokalna w operze włoskiej XVII–XIX w.»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego