czek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
czek -ku, -kiem; -ków
Słownik języka polskiego PWN*
czek «dokument będący dla banku zleceniem wypłacenia okazicielowi oznaczonej na nim sumy z rachunku wystawcy»
• czekowy
• czekowy
czek bez pokrycia «czek, który nie może być zrealizowany wskutek braku pieniędzy na koncie wystawcy»
czek imienny «czek wystawiony na określoną osobę»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
