czółko
Wielki słownik ortograficzny PWN*
czół•ko -ł•kiem; -łek
Słownik języka polskiego PWN*
czółko
• czółeczko
1. zdr. od czoło w zn 1.
2. «regionalny strój głowy, wysoki diadem przybrany wstążkami i kwiatami»
3. «opaska służąca dawniej jako ozdoba głowy kobiecej»
• czółeczko