garbić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
gar•bić się -bię się, -bią się; garb się, garb•cie się
garb -r•bu, -r•bie; -r•bów
Słownik języka polskiego PWN*
garbić «pochylać, zginać plecy»
garbić się «mieć krzywe, wypukłe plecy»
garb
1. «silne skrzywienie kręgosłupa tworzące wypukłość na plecach lub na klatce piersiowej»
2. «to, co stanowi dla kogoś obciążenie»
3. «u zwierząt: naturalna wypukłość na grzbiecie»
4. «wszelka wypukłość, nierówność»
