Abnegat to słowo znane z tego, że bywa często źle rozumiane. Ludzie kojarzą je z negacją i sądzą, że abnegat to ktoś, kto wszystkiemu zaprzecza, albo – jak Pana koleżanka – ktoś, kto niczego nie wie na jakiś temat. To prawda, że abnegat brzmi mądrzej niż nieuk, ale właściwą nazwą osoby, o jakiej tu mówimy, jest jednak ignorant.
Cudzysłów wokół zwrotu wziąłem się za łby jest niepotrzebny. Mógłbym go usunąć, ale ponieważ poprzednia odpowiedź w poradni dotyczyła zbytecznych cudzysłowów, więc korzystam z Pana pytania dla lepszego zilustrowania tamtej kwestii. Jeśli ten sam zwrot bez cudzysłowu wydaje się Panu nieodpowiedni, to znaczy, że w ogóle należy z niego zrezygnować.

Ponieważ wiele osób miało wątpliwości podobne jak Pan, ponad 10 lat temu wprowadzono zasadę dopuszczającą łączną pisownię imiesłowów przymiotnikowych z cząstką nie niezależnie od znaczenia takich połączeń. W intencji inicjatorów zmiana ta miała uprościć pisownię w sytuacjach codziennych i bynajmniej nie znosiła dotychczasowego zróżnicowania pisowni zależnie od znaczenia. Od wydawców, dziennikarzy i innych osób zajmujących się profesjonalnie pisaniem lub wydawaniem tekstów można było wręcz oczekiwać, że bedą podtrzymywali „starą” pisownię, odzwierciedlającą znaczenie wypowiedzi. W praktyce jednak skorzystali oni z ułatwienia wprowadzonego na użytek mniej wprawnych użytkowników polszczny – może z obawy, że pisząc „po staremu”, zostaną ocenieni mylnie jako niekompetentni, nie znający (czyli obecnie: nieznający) najnowszych zmian w ortografii.
Takie jest tło odpowiedzi na Pana pytanie (można też zajrzeć do wcześniejszych odpowiedzi na ten sam temat, opublikowanych w naszej poradni pod tytułem „nie z imiesłowami”). Sama odpowiedź zaś brzmi następująco:
1) jakkolwiek Pan napisze (łącznie czy rozdzielnie), będzie dobrze;
2) jeśli napisze Pan rozdzielnie („po staremu”), w oczach jednych czytelników może Pan uchodzić za osobę kompetentą ortograficznie i nieco konserwatywną, w oczach innych zaś – za ortograficznego ignoranta;
3) ze względu na odbiór społeczny pisownia łączna wydaje się bezpieczniejsza;
4) cokolwiek Pan zrobi, zaprzeczony imiesłów proszę poprzedzić przecinkiem lub spójnikiem i, lub jednocześnie przecinkiem i spójnikiem a.

Wyraz jest notowany w Słowniku polszczyzny potocznej Macieja Czeszewskiego (PWN 2006) jako przeinaczenie słowa neptek ‘człowiek mało ważny, niezaradny, nieudolny’. Jego liczne użycia wskazują jednak bardziej na brak rozeznania w jakiejś dziedzinie niż na życiowe niedołęstwo. Mamy w polszczyźnie na takiego „niedouka” wiele innych określeń, np. laik, ignorant, dyletant, analfabeta, co prawda, głównie książkowych, i może dlatego niechętnie używanych przez młodzież w spontanicznej, swobodnej mowie. Ale też i neptyk w porównaniu z neptkiem stracił nieco na kolokwialności i nie jest już tak bardzo obraźliwy. Neptek ma zabawny, Wiechowski rodowód. Było to imię psa (zdrobnienie od Neptun), stąd leżeć jak neptek. Potocyzmy ewoluują i nigdy nie wiadomo, gdzie jest ich kraniec lub czy po okresie mody nie odejdą do lamusa. Neptykowi nie wróżymy długiego żywota, ale kto wie...