giermek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
gier•mek -rm•ka, -rm•kiem; ci -rm•kowie (a. te -rm•ki), -rm•ków
Słownik języka polskiego PWN*
giermek «w średniowieczu: młodzieniec pełniący służbę przy rycerzu, przygotowujący się do stanu rycerskiego»
