gon

Wielki słownik ortograficzny PWN*

GON (= Górska Odznaka Narciarska; Gwardia Obrony Narodowej) GON-u, GON-ie a. ndm
gon -nu, -nie

Słownik języka polskiego PWN*

gon
1. «ściganie zwierzyny przez myśliwskie psy gończe; też: szczekanie psów goniących zwierzynę»
2. «okres godowy kozic i danieli»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego