gurt
Wielki słownik ortograficzny PWN*
gurt -rtu, -r•cie; -rtów
Słownik języka polskiego PWN*
gurt
1. «sztywna taśma płócienna przyszywana do spódnicy w pasie»
2. «pas rzemienny używany do ręcznego przenoszenia ciężarów oraz jako część uprzęży»
3. «łuk wzmacniający i podtrzymujący sklepienie budowli»
