imprimatur
Wielki słownik ortograficzny PWN*
im•primatur ndm (skróty: imp., impr.)
Słownik języka polskiego PWN*
imprimatur
1. «zezwolenie autora lub redakcji na druk dzieła po ostatniej korekcie»
2. «formuła drukowana na początku lub na końcu książki o treści religijnej, oznaczająca zezwolenie władzy kościelnej na publikację»