inspektorka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•spek•tor•ka -r•ce, -r•kę; -rek
Słownik języka polskiego PWN*
inspektor
• inspektorski • inspektorka
1. «urzędnik dokonujący inspekcji»
2. «stopień oficerski w policji; też: osoba nosząca ten stopień»
3. «w czasie zaborów: zastępca dyrektora w szkole»
• inspektorski • inspektorka