interwenient
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•ter•wenient -n•cie; -n•ci, -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
interwencja
• interwencyjny • interwencyjnie • interwent, interwenient • interwenientka • interweniować
1. «wywieranie na kogoś wpływu w celu uzyskania określonego efektu; też: zabiegi z tym związane»
2. «mieszanie się jednego państwa w życie polityczne innego państwa»
3. «kupno lub sprzedaż przez członka giełdy na własny rachunek papierów wartościowych w celu równoważenia popytu i podaży na nie»
• interwencyjny • interwencyjnie • interwent, interwenient • interwenientka • interweniować