jang

Wielki słownik ortograficzny PWN*

jang ndm
Czao Cy-jang Czao Cy-jan•ga, z Czao Cy-jan•giem a. Zhao Ziyang
in-jang ndm a. jin-jang, a. yin-yang

Słownik języka polskiego PWN*

jang I, yang I [wym. jang] «w chińskiej filozofii klasycznej: męski, pozytywny pierwiastek zawarty w przyrodzie»
jang II, yang II [wym. jang] «zawierający pierwiastek jang»
jin-jang, yin-yang [wym. jin-jang] «jedna z podstawowych zasad chińskiej filozofii klasycznej oznaczająca wzajemne oddziaływanie dwóch przeciwstawnych i dopełniających się sił: pierwiastka żeńskiego jin i męskiego jang»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego