kalandra

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kalan•dra (ptak) -drze, -drę; -der
kalan•der -dra, -drze; -drów

Słownik języka polskiego PWN*

kalandra «ptak o upierzeniu płowoszarym z czarnymi plamami na szyi»
kalander
1. «maszyna stosowana do nadawania papierowi lub tkaninie odpowiedniej grubości i określonych cech powierzchni»
2. «maszyna do wytłaczania matryc stereotypowych»

• kalandrowy • kalandrować

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego