kompanijka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kom•panij•ka -j•ce, -j•kę; -jek
Słownik języka polskiego PWN*
kompania
• kompanijny • kompanijka
1. «grono znajomych spędzających wspólnie czas»
2. «pododdział w różnych rodzajach wojsk, składający się z kilku plutonów»
3. «stowarzyszenie kupców, zakładane dawniej w celu prowadzenia handlu za granicą»
4. daw. «towarzyszenie komuś»
• kompanijny • kompanijka