kumkać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kum•kać -ka, -kają
kum•ka -m•ce, -m•kę; -mek
kum•kanie; -ań

Słownik języka polskiego PWN*

kumkać «o żabie: wydawać głos»
kumak, kumka «niewielka ropucha żyjąca w zbiornikach śródlądowych Eurazji»
kumka zob. kumak.

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego