kurtyna

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kurtyna -ynie, -ynę; -yn: żelazna kurtyna

Słownik języka polskiego PWN*

kurtyna
1. «w teatrze: ruchoma zasłona oddzielająca scenę od widowni»
2. «bariera, np. z wody lub ognia, oddzielająca od siebie dwa obszary»
3. «w fortyfikacji bastionowej: część obwodu obronnego położona między bastionami»

• kurtynowy
kurtyna powietrzna «strumień ciepłego powietrza, tłoczonego szczelinami umieszczonymi w dole i na bokach otworu drzwiowego, zapobiegający przenikaniu chłodnego powietrza z zewnątrz do pomieszczeń»
kurtyna wodna «urządzenie przeciwpożarowe, z którego wypływają strumienie wody, tworzące ścianę wodną, zapobiegającą przenoszeniu się pożaru»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego