macnięcie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
mac•nięcie; -ęć
mac•nąć -nę, -ną; -nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy
Słownik języka polskiego PWN*
macać — macnąć
1. pot. «dotykać czegoś palcami, stopą itp., próbując wyczuć, rozpoznać coś»
2. pot. «szukać, badać, sondować»
3. posp. «obejmować, dotykać lubieżnie»
macać się — macnąć się
1. pot. «dotykać siebie samego, próbując coś wyczuć, rozpoznać»
2. pot. «dotykać jeden drugiego»
3. pot. «sprawdzać, badać się wzajemnie»
4. posp. «obejmować się, dotykać lubieżnie»