nabab
Wielki słownik ortograficzny PWN*
nabab (bogacz) -bie; -bowie, -bów
Słownik języka polskiego PWN*
nabab
1. «bardzo bogaty człowiek»
2. «zarządca prowincji lub władca ksiąstewka w północnych Indiach w XVII–XIX w.»
3. daw. «Europejczyk wzbogacony w Indiach»
