nausznik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
na•usz•nik -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
nausznik
1. «jedna z dwóch połączonych ze sobą osłon na uszy; też: klapka u czapki spuszczana na ucho»
2. daw. «część hełmu osłaniająca ucho»
