neptun

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Neptun (bóg; planeta) -na, B.= D., -nie ,
neptun (pierwiastek chem.; symbol: Np) -nu, B.= M., -nie

Słownik języka polskiego PWN*

neptun
1. Neptun mit. rzym. «bóg morza, opiekun żeglarzy i rybaków»
2. Neptun «ósma według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego»
3. «promieniotwórczy pierwiastek chemiczny, srebrzystobiały metal»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego