nurnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
nur•nik -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
nurnik «długi tłok w pompach przeznaczonych do podnoszenia cieczy na duże wysokości»
nurnik białoskrzydły «ptak żyjący w szczelinach skał u wybrzeży mórz arktycznych»