ośka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
oś•ka oś•ce, oś•kę; osiek
Osiek -ka, -kiem; przym: osiecki
Osiek Jasiel•ski Osieka Jasiel•skiego, Osieku Jasiel•skim; przym.: osiecki
Słownik języka polskiego PWN*
oś
• osiowy • osiowo • osiowość • ośka
1. «wyobrażalna prosta będąca linią centralną jakiegoś układu elementów przestrzennych»
2. «ośrodek, wokół którego coś się skupia»
3. «część maszyny lub urządzenia, na której osadzone są inne części, obracające się dokoła niej lub wzdłuż niej albo poruszające się ruchem wahadłowym»
• osiowy • osiowo • osiowość • ośka
