obserwant
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•serwant (zakonnik) -n•cie; -n•ci, -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
obserwant «członek zakonów opowiadających się za ścisłym przestrzeganiem reguł sformułowanych przez założycieli»
• obserwancki
• obserwancki